Technologie te umożliwiają generowanie w jednym urządzeniu dezynfekującym różnych Reaktywnych Form Tlenu, w tym form będących rodnikami (hydroksylowe, anionorodniki ponadtlenkowe, wodoronadtlenkowe) oraz niebędących rodnikami (tlen singletowy, ozon, H2O2) oraz jonów ujemnych i jonów H+, w różnych proporcjach zależnych od rodzaju „generatorów” (PCO, RCI, SPI).

Najsilniejsze właściwości biobójcze mają, z uwagi na bardzo wysoki potencjał redox (2,8V), rodniki hydroksylowe. Jednakże ze względu na to, że podwyższone stężenie tych rodników, utrzymujące się przez dłuższy czas, może mieć niekorzystny wpływ na organizm ludzki (stres oksydacyjny), to niektóre urządzenia generujące te rodniki w obecności ludzi nie pracują tylko w trybie dezynfekcji Reaktywnymi Formami Tlenu, ale także w trybie jonizacji ujemnej powietrza i oddzielnie, w trybie ozonowania. Tryby te mogą być automatycznie uruchomiane w zależności od tego, czy w pomieszczeniu przebywają ludzie, czy pozostaje ono puste.